Zwangerschapskwaaltjes: nierstuwingen

Graag wil ik jullie kennis laten maken met de zwangerschapskwaal nierstuwingen.

Het komt niet vaak voor, maar ik kan je verzekeren: nierstuwingen veroorzaken een helse pijn.

Even schetsen:

"Tijdens een zwangerschap zetten de ureters, de urineleiders tussen nier en blaas, zich erg uit. Dat gebeurt door de zwangerschapshormonen die de gladde spieren overal ontspannen en door de groeiende baarmoeder die er langs buiten op kan drukken. Door de wat gedraaide ligging van de baarmoeder is deze uitzetting van de urinewegen aan de rechterkant doorgaans meer uitgesproken dan links.

In de praktijk wordt de hinderende nierstuwing tijdens een zwangerschap vooral veroorzaakt door mechanische druk van de steeds groter wordende baarmoeder op de urineleiders." (bron: mamabaas.be)

Op 23 april 2019 stond ik 's morgens op met veel buikpijn en rugpijn. Ik maakte mij onmiddellijk zorgen omdat ik dit nooit eerder heb gehad tijdens mijn zwangerschap. Ondertussen was ik 25 weken zwanger. Mijn buik was daarnaast ook gespannen. Om mijn lichaam te laten ontspannen, heb ik in de voormiddag een warm bad genomen. De pijn nam niet af en daarom heb ik beslist contact op te nemen met de dienst materniteit van A.Z. Damiaan te Oostende. Ik mocht diezelfde dag langskomen voor onderzoek.

Bij mijn aankomst werd ik onmiddellijk aan de monitor gelegd. Het was even zoeken naar mijn dochtertje haar hartslag doordat ze nog zo klein was. Via de monitor werden harde buiken geregistreerd. Na overleg met mijn gynaecoloog, werd ik doorverwezen naar de dienst radiologie voor een echo van de nieren. "Wat hebben mijn nieren nu te maken met mijn zwangerschap?" dacht ik bij mezelf... 

Tijdens de echografie van de nieren werd nierstuwing vastgesteld; de nier was opgezwollen doordat mijn urine moeilijker wegraakt door de groei van mijn baarmoeder. Mijn gynaecoloog wou mij graag een nachtje in het ziekenhuis houden ter observatie. Door de helse pijnen, kon ik reeds in arbeid gaan en dat wou hij absoluut voorkomen. Ik werd aan een infuus gelegd en kreeg het advies mijn gestuwde nier (rechter nier) te ontlasten door op mijn linkerzijde te liggen. De volgende ochtend kwam mijn gynaecoloog langs. Ik kreeg een voorschrift voor paracetamol 1g. De gynaecoloog adviseerde deze medicatie te nemen van zodra de pijn opnieuw optrad. Indien de pijn ondragelijk werd, moest ik terug contact opnemen met de dienst materniteit. Vervolgens mocht ik naar huis. 

Jammer genoeg werd ik opnieuw opgenomen in het ziekenhuis aan 29 weken zwangerschap. Ik had al enkele dagen opnieuw heel veel pijn. De paracetamol sloeg niet meer aan, de zijligging deed zijn werk niet,... Er werd een echografie genomen van de nieren. Resultaat: beide nieren waren gestuwd. De gynaecoloog besliste mij opnieuw te laten opnemen ter observatie. Ik werd aan een infuus gelegd. Daar lag ik dan... voor drie dagen lang... zoveel pijn! Alle twee uur werd ik aan de monitor gelegd. De harde buiken moesten onder controle worden gehouden. 

Na drie helse dagen mocht ik het ziekenhuis verlaten. De dagen daarop heb ik nog heel veel pijn moeten lijden. Om ervoor te zorgen dat mijn nieren niet aangetast zouden worden, moest ik om de twee weken op controle bij een uroloog. De uroloog wou nog geen stent in mijn urinebuis plaatsen, omdat dit ook voor complicaties zorgt. Zolang ik kon plassen en de pijn onder controle had, was dit oké. 

Toen ik 33 weken zwanger was, was de pijn plots weg. Mijn kindje was al redelijk ingedaald waardoor de druk van de nieren verdween. Via de echografieën was te zien dat de nieren gestuwd bleven. Na mijn bevalling werd opnieuw een echo genomen van mijn nieren. Resultaat: de nieren waren terug hun normale grote! Hoera, ik was zo blij! 

Als ik eerlijk mag zijn: de weken waarbij ik acute pijn had waren een ware hel! Indien jij nu ook kampt met nierstuwingen: sterkte! Laat me gerust weten hoe jij ermee omgaat.

x Liefs,

Melanie